اثربخشی روش آموزش دلسوزی به خود بر نگرش‌های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد دارای نقص عضو با انفجار مین

اهداف: نگرش­های ناکارآمد و پایین‌بودن سطح کیفیت زندگی با بسیاری از اختلالات و مشکلات رفتاری مرتبط است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش آموزش دلسوزی به خود بر نگرش­های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد مواجه‌شده با انفجار مین منجر به نقص عضو بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، در نیمه اول سال 1395، تعداد 40 نفر از مردانی که به‌دلیل مواجه‌شدن با انفجار مین منجر به نقص عضو تحت حمایت بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند، به‌روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه 20نفری آزمایش و کنترل به‌تصادف جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه­های نگرش­های ناکارآمد و کیفیت زندگی بود. برای گروه آزمایش، آموزش متمرکز بر دلسوزی به‌مدت 8 جلسه، هر جلسه یک ساعت به‌مدت دو ماه برگزار شد، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده­های جمع­آوری‌شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها: در مرحله پس‌آزمون بعد از کنترل اثر نمرات پیش‌‎آزمون، میانگین نمرات نگرش­های ناکارآمد در گروه آزمایش به‌طور معنی­داری پایین­تر از گروه کنترل (0.01p<) و میانگین نمرات کیفیت زندگی و مولفه­های آن به‌طور معنی­داری بالاتر از گروه کنترل بود (0.05p<). نتیجه­ گیری: آموزش متمرکز بر دلسوزی به خود در بهبود نگرش­های ناکارآمد و کیفیت زندگی در افراد مواجه‌شده با انفجار مین منجر به نقص عضو موثر است.